Busch: A majmok

 

 

"A városba bemegyünk máma -

szólt fiának a parasztgazda.

- Tudom, hogy megbámulnád a

majmokat, szíved vágya.

Üljünk is a szekérre,

hogy jót nevessünk végre,

hogy a majompofák

mily bumfordik és suták,

bosszantóak,

bogarasak,

cibálósak

és porosak,

szaglásznak, s ők is szagosak.

A másiknak fityiszt adnak,

esznek mindkét kezükkel,

élnek kevés eszükkel.

S mint a s z a rka, lopnak ezek;

csak less, tapasztalod ma."

 

- Apa, - kérdi a gyerek -

a majom emberforma?

 

- No, most megláthatod,

hogy szint’ ugyanazok...

 

Wilhelm Busch: Die Affen

 

Der Bauer sprach zu seinem Jungen:

»Heut in der Stadt, da wirst du gaffen.

Wir fahren hin und sehn die Affen.

Es ist gelungen

Und um sich schiefzulachen,

Was die für Streiche machen

Und für Gesichter,

Wie rechte Bösewichter.

Sie krauen sich,

Sie zausen sich,

Sie hauen sich,

Sie lausen sich,

Beschnuppern dies, beknuppern das,

Und keiner gönnt dem andern was,

Und essen tun sie mit der Hand,

Und alles tun sie mit Verstand,

Und jeder stiehlt als wie ein Rabe.

Paß auf, das siehst du heute.« -

 

»O Vater", rief der Knabe,

»Sind Affen denn auch Leute?« -

 

Der Vater sprach: »Nun ja,

Nicht ganz, doch so beinah.«

(Mucsi Antal nyersfordítása alapján)